در اکثر وب سایت ها و کتاب ها درباره کودکان گفته می شود که نوزادان با قابلیت تقلید رفتار به دنیا می آیند اما تحقیقات جدید حاکی از آن است که تقلید کردن مهارتی است که نوزادان یاد می گیرند؛ احتمالا از طریق تقلید ما از آنها.

ویرجینیا اسلاتر، از دانشگاه کوئینزلند، در این باره می گوید: «وقتی که با نوزادان تعامل می کنیم، می خواهیم آنها را وارد دنیای خودمان کنیم. ما از نوزادان تقلید می کنیم و این کار آنها را تحریک به انجام عمل مشابه می کند. ما به تقلید کردن از رفتار آنها ادامه می دهیم و این امر مجموعه ای از تعاملات متقابل را به ارمغان می آورد که شبیه به تقلید کردن است و در نهایت هم تبدیل به مهارت تقلید می شود. اما این پروسه توسط والدین صورت می گیرد و در واقع نوزاد قادر نیست از لحظه تولد به تقلید از رفتار دیگران بپردازد».

به گزارش ABC، مدت های مدیدی است که دانشمندان بر سر این موضوع که «آیا نوزادان قادر به تقلید از بزرگسالان هستند یا خیر» اختلاف نظر دارند؛ این در حالی است که نتایج برخی از مطالعات نشان می دهد نوزادان توانایی تقلید کردن را دارند و برخی دیگر عکس این قضیه را ثابت می کرد.

پروفسور اسلاتر که تحقیقاتش در نوع خود یکی از بزرگ ترین و جامع ترین مطالعات تا به امروز بوده است، می گوید: «ما به منظور حل اختلاف نظرها وارد عمل شدیم».

آزمایش پاسخ دهی نوزادان به حرکات بزرگسالان 

پروفسور اسلاتر و همکارانش پاسخ نوزادان را در سن یک، سه، شش و نه هفتگی نسبت به طیف وسیعی از حرکات و اشارات بزرگسالان سنجیدند. بزرگسالان برای 106 نوزاد 11 حرکت مختلف ارائه کردند که شامل باز کردن دهان، اشاره کردن با انگشت، بیرون آوردن زبان، قیافه شاد و غمگین و همچنین صداهایی مانند «همممم» و «عههههه» می شد.

هر حرکت به مدت 60 ثانیه برای نوزادان نمایش داده می شد که در طی آن دانشمندان پاسخ نوزاد را ثبت می کردند. محققان به منظور جلوگیری از سردرگمی نوزادان با انجام هر حرکت، اطمینان حاصل کردند که محیط قبل از ارائه حرکتی جدید به نوزاد ساکت، آماده و آرام باشد. هیچ مدرکی دال بر تقلید نوزادان از حرکات بزرگسالان دیده نشد.

رایج ترین فعالیت در میان نوزادان بیرون آوردن زبان بود که مشخص شد در پاسخ به تعدادی از حرکات بزرگسالان اتفاق افتاده است. پروفسور اسلاتر در این باره گفت: «نوزادان در پاسخ به باز کردن دهان و حالات غمگین و شاد صورت بزرگسال هم زبان بیرون آورند».

به گفته وی، شکی وجود ندارد که نوزادان قادر به تقلید از بزرگسالان هستند اما بنابر یافته های وی کودکان این مهارت را می آموزند. دکتر اسلاتر در جواب به کسانی که فکر می کنند نتایج یافته های وی از جادویی بودن بچه دار شدن می کاهد، گفت: «به عقیده من این امر که کودکان از لحظه تولدشان به افراد دیگر علاقه مند هستند، شگفت انگیز است. آنها آماده هستند تا یاد بگیرند چگونه با اطرافیان ارتباط برقرار کنند که بخشی از آن با یادگیری تقلید صورت می گیرد».

به گفته شریل دیسانایاک، پروفسور روانشناسی، این تحقیق تاثیر عظیمی بر تئوری ها، مطالعات و آموزش کودکان به خصوص در زمینه بیماری اوتیسم دارد. وی می گوید: «هیچ یک از مطالعات تا به امروز شامل این مقدار کودک، این مقدار حرکت و الگوی تجربی قوی نبوده است».

این تحقیق اولین پژوهش دگرگونی در نوع خود است که به مطالعه تقلید در نوزادان تازه متولد شده پرداخته است. پس اگر نوزادتان از حرکات شما تقلید نمی کند، نگران نباشید چراکه در حال یادگیری است